Το παραδοσιακό χόμπι των γυναικών κερδίζει και πάλι έδαφος
Της ΕΛΕΝΗΣ ΧΟΛΕΒΑ
Η εποχή μας μπορεί να χαρακτηρίζεται από έτοιμα προϊόντα που χωρίς να χρειαστεί κόπο και χρόνο μπαίνουν στο σπίτι μας καταβάλλοντας πολλά ή λίγα χρήματα, όμως κάποια πράγματα επιστρέφουν και πάλι στην αρχική τους αξία. Ένα από αυτά τα εργόχειρα. Παλαιότερα οι Τρικαλινές με πίστη στην παράδοση συνήθιζαν να κεντούν αλλά και να πλέκουν διάφορα εργόχειρα για το σπίτι αλλά και το ρουχισμό της οικογένειας, όπως πουλόβερ κασκόλ κτλ. Από τη δεκαετία του ‘90 το εργόχειρο αν και στενά συνδεδεμένο με την περιοχή μας, πέρασε σε δεύτερη μοίρα και για αρκετό καιρό ξεχάστηκε σε σεντούκια και κλειστά ερμάρια των ηλικιωμένων γυναικών. Τα τελευταία χρόνια, το χόμπι επανακτά συνεχώς το χαμένο έδαφος στις ασχολίες των γυναικών και όχι μόνο, αποδεικνύοντας πώς κάθε τι που γίνεται με μεράκι μπορεί να γίνει αγαπημένη συνήθεια που θα μας συνοδεύει μια ζωή.
Με βελόνα και κλωστή
Στα Τρίκαλα λειτουργούν αντέχοντας στο χρόνο δέκα περίπου μαγαζιά που πωλούν εργόχειρα αλλά και υλικά για κατασκευή εργόχειρων. Σε κάθε γωνιά της πόλης συνταντά κανείς μικρές βιτρίνες με μεράκι, στολισμένες με κλωστές που σχηματίζουν κάθε λογής σχέδιο σε κάθε χρώμα. Μιλώντας με την κα. Εύη Αργυροπούλου, μια από τις ιδιοκτήτριες καταστήματος εργόχειρων στο κέντρο της πόλης μας είπε ότι τα μικρά μαγαζάκια των Τρικάλων απέκτησαν ξανά ζωή γεμίζοντας με ελπίδες ότι η τέχνη δεν χάθηκε αλλά μάλιστα εκσυγχρονίζεται ανάλογα με την εποχή και τις τάσεις της μόδας.
Μάλιστα εκτός από γυναίκες στη διαδικασία μπαίνουν και πολλοί νεαροί άνδρες που φανατικά προτιμούν το πλέξιμο. Όπως μας είπε η ιδιοκτήτρια του μαγαζιού «Οι περισσότεροι νεαροί που περνούν το κατώφλι του μαγαζιού μας, προτιμούν να αγοράζουν κουβαρίστρες για πλέξιμο κασκόλ ή σκούφων. Μάλιστα αυτό μπορεί να συμβαίνει και κατά παραγγελία για άλλους.
Το κόστος ενός εργόχειρου και μιλώντας πάντα για το κέντημα ξεκινά από τα 100 ευρώ για να καταλήξει ακόμη και στα 1500 ανάλογα με τα υλικά που θέλει να χρησιμοποιήσει κανείς αλλά και το μέγεθός του.
Πλέον τα κεντήματα δεν είναι μία τέχνη πολύπλοκη. Απλές γραμμές με κατευθύνσεις που δίνονται από το ίδιο το εργόχειρο διευκολύνουν όσους θέλουν να φιλοτεχνήσουν πάνω σε κομμάτι ύφασμα και να το μεταμορφώσουν. Πέρα από εκεί όμως για όσους θέλουν να δώσουν άλλη προοπτική στο χόμπι τους μπορούν να ακολουθήσουν μαθήματα σε τοπικούς συλλόγους της περιοχής που διαμένουν, στα σεμινάρια που οργανώνει η ΝΕΛΕ, στο Κέντρο Εργαζόμενου Κοριτσιού, στη ΧΕΝ ή και σε άλλες πολιτιστικές και λαογραφικές δομές.
Η ΕΡΕΥΝΑ 03 Φεβρουαρίου 2009, αρ. φύλλου 15120, σελίδα 17