Εγκάρδια υποδοχή
Μ’ αυτές τις σκέψεις κατά νου και συγκλονισμένος από το μεγαλειώδες θέαμα, ούτε που άκουσα τον Κώστα να με καλωσορίζει. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητό του και ανηφορίζουμε προς τα πάνω… Πού πηγαίνουμε; Δεν ήξερα ούτε κι εγώ, ειλικρινά. Το μόνο που γνώριζα ήταν ότι ο προορισμός μας ήταν ένας υπέροχος τόπος με εξαιρετικούς ανθρώπους.
Το τοπίο στη διάρκεια της διαδρομής ήταν πνιγμένο στο πράσινο. Σε μερικά σημεία μάλιστα, η βλάστηση ήταν τόσο πυκνή, που σχημάτιζε ένα… τούνελ, το οποίο για να το διασχίσεις έπρεπε να ανάψεις τα φώτα του αυτοκινήτου μέρα μεσημέρι!
Έπειτα από έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο που φιδοσερνόταν, φτάσαμε στον προορισμό μας…
Κυρίες και κύριοι, καλωσήρθατε στο «Casa di Calo»!

Όταν οδηγός είναι το μεράκι…
Η επιχείρηση «Casa di Calo» είναι μία από τις ωραιότερες στην Ελλάδα. Θα την κατέτασσα σίγουρα στο top-5, για να μην πω στην τριάδα των καλύτερων.
Είναι τόση η ομορφιά αυτής της περιοχής, αλλά και των ίδιων των εγκαταστάσεων, που δεν μπορείς να περιοριστείς σε λίγα λόγια.
Λοιπόν, ας ξεκινήσουμε με τη θέση στην οποία βρίσκεται η επιχείρηση. Είναι ένα ύψωμα, από το οποίο υπάρχει πανοραμική θέα, ή μάλλον βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τα καταπράσινα βουνά. Ένα βασικό πλεονέκτημα είναι και το ότι το «Casa di Calo» βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το δρόμο, κάτι που κάνει την πρόσβαση… παιχνιδάκι!
Ένα από τα στοιχεία που με εντυπωσίασαν ήταν η διακόσμηση τόσο στις εγκαταστάσεις που αφορούν στο σταβλισμό των αλόγων, όσο και στην καλαίσθητη καφετέρια.
Μπαίνοντας λοιπόν από την είσοδο (εννοείται κατασκευασμένη από ξύλο), ο επισκέπτης ακολουθεί ένα όμορφο δρομάκι, το οποίο πλαισιώνεται από διάφορα κομψοτεχνήματα από ξύλο: πουλιά, γλάστρες κι ένα σωρό άλλα όμορφα πράγματα που θα εγκλωβίσουν τα μάτια και την καρδιά σας, γι’ αυτό και θα κάνετε περίπου ένα μισάωρο για να διασχίσετε τα περίπου τριάντα μέτρα από την είσοδο μέχρι την καφετέρια!
Δημιουργός όλων αυτών των καλλιτεχνημάτων, ο πατέρας του ιδιοκτήτη της φάρμας, ο κ. Τηλέμαχος Παπαγιάννης, για τον οποίο θα σας μιλήσω παρακάτω.

Μαμαδίστικες γεύσεις
Ένα από τα πλεονεκτήματα του «Casa di Calo» είναι και τα σπιτικά γλυκά, ζυμαρικά, μαρμελάδες και ένα σωρό πεντανόστιμα πράγματα που ετοιμάζει αποκλειστικά και μόνο η κα Αθανασία, η μητέρα του Κώστα.
Και δε μιλάμε μόνο για τα γνωστά γλυκά, αλλά και κάποια που θα ακούσετε (και βέβαια θα τα γευθείτε) για πρώτη φορά, όπως είναι τα αρκουδόμουρα. Γλυκό κάστανο (ε, να τιμήσουμε το όνομα του χωριού), καρυδάκι, μήλο, κεράσι, κράνο, σύκο, βύσσινο. Όλα αυτά σε γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες και λικέρ. Και, βέβαια, μπορείτε να τα προμηθευθείτε από το πωλητήριο της επιχείρησης.
Κι όσο για τις πίτες της κας Αθανασίας; Θα παραμιλάτε όταν τις γευθείτε! Γιατί εδώ μιλάμε για πραγματικά συνταγές βγαλμένες από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και βέβαια αυθεντικά και πεντανόστιμα υλικά.
Και βέβαια θα πρέπει να επαινέσω το άψογο σέρβις από την αδερφή του Κώστα, τη Φανή, και τη φίλη τους, την Ελευθερία.

Μια υπέροχη διαδρομή, που την απόλαυσαν όλοι
Το σοφό «Λίγοι και καλοί» ταίριαζε γάντι και στην ιππική εκδήλωση που διοργανώθηκε στην Καστανιά Καλαμπάκας. Οι συμμετέχοντες ήταν όλοι φίλοι μεταξύ τους, κάτι που έκανε ακόμη πιο ωραία την ατμόσφαιρα για όλους.
Εγώ με τον Θανάση Βήτο, τη σύζυγό του Φωτεινή Παταβούκα (πρόεδρο του ΙΦΟΜ) και τον Κώστα Παπαγιάννη επιβιβαστήκαμε στο όχημα του πρώτου, ο οποίος φρόντισε να προπορευόμαστε των ιππέων.

Η διαδρομή… απλώς συγκλονιστική! Καταπράσινα βουνά, οροπέδια, οργιώδης βλάστηση παντού, ρέματα και ποταμάκια με άφθονο νερό.
Οι ιππείς, απ’ ό,τι μας είπαν, είδαν ακόμη πιο ωραία τοπία. Είδατε τι χάνει όποιος δεν κάνει ιππασία, αλλά την… απολαμβάνει μέσω της παρατήρησης;
Αφού περάσαμε από την Κουρούνα, φτάσαμε στο ύψωμα του Προφήτη Ηλία. Εκεί σταματήσαμε για να απολαύσουμε τη… μουσική της σιωπής, ή μάλλον το τραγούδι των πουλιών και των τζιτζικιών… Αφού η φίλη μου η Φωτεινή, η σύζυγος του Βήτου, μου βρήκε αγριοφράουλες (ή χαμοκέρασα ή χαμοφράουλες), ένα εξαιρετικά δυσεύρετο όσο και νόστιμο φυτό της άγριας φύσης, η χαρά μου ήταν απερίγραπτη γιατί έψαχνα αυτό το φυτό με το… μακαρόνι, λόγω ενός άρθρου σχετικού με το πώς μπορούμε να φύγουμε χορτασμένοι απ’ το δάσος.

Η ώρα όμως περνούσε και οι καλπασμοί ακούγονταν από μακριά… Ανεβαίνουμε στο 4×4 και κατευθείαν στην Καταβόθρα, το μαγευτικό οροπέδιο, που περικλείεται από εντυπωσιακά βράχια και πανύψηλα έλατα, ενώ σε όλη την έκτασή του καλύπτεται από πυκνή βλάστηση και μικρές λιμνούλες.
Οι ιππείς δήλωσαν κατενθουσιασμένοι με τη διαδρομή και ήδη αναζητούσαν ημερομηνία για να ξανανέβουν στην Καστανιά!
Και βέβαια να πω ότι ο Κώστας, ο οποίος διαθέτει 25 άλογα (κυρίως ντόπια, Πίνδου), οργανώνει μικρές και μεγάλες αποδράσεις με άλογα: από μισή ώρα έως μία μέρα ή ακόμη και Σαββατοκύριακο, με παραμονή στο δάσος και με οργάνωση της κατασκήνωσης και των παρελκομένων από τον ίδιο.
Η ώρα, όμως, δυστυχώς, είχε περάσει. Ένα υπέροχο γεύμα με παραδοσιακά φαγητά μάς περίμενε στο «Casa di Calo». Όλοι συνέχαιραν τον Κώστα για τον εξαιρετικό χώρο που δημιούργησε (και ο οποίος προβλέπω να είναι ένα από τα νέα στέκια για τους ανά την Ελλάδα φιλίππους), αλλά και τον Ανδρέα για την εξαιρετική ιππική συνάντηση.

Χαιρέτισα τους φίλους μου και συγκινήθηκα από την ανοιχτή πρόσκληση που μου απηύθυνε ο Κώστας: «Βασίλη, είσαι ευπρόσδεκτος όποια μέρα του χρόνου μπορέσεις. Όποτε το επιτρέψει το βαρύ πρόγραμμά σου…. τράβα τον ανήφορο»!
Φίλε Κώστα, να ξέρεις ότι τον ανήφορο θα τον τραβήξω πολύ σύντομα.