Η διακριτική γοητεία του λευκού τοπίου / ethnos.gr

στις
 
Η διακριτική γοητεία του λευκού τοπίου

«Βαρύς χειμώνας, ευλογημένη άνοιξη», έλεγαν οι παλιοί και δεν είχαν άδικο. Καλώς τον λοιπόν και φέτος τον γερο-χειμώνα! Μας θυμήθηκε χαρίζοντάς μας ξανά τα όμορφα δώρα του.

Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / http://www.viewsofgreece.gr

Καστανιά, Αμάραντος και παράκαμψη για Δολιανά

Στα Τρία Ποτάμια μπορείτε να έρθετε κατευθείαν από την Καλαμπάκα ακολουθώντας μια επίσης ασφαλτοστρωμένη και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διαδρομή. Βέβαια από την πρώτη στιγμή ο δρόμος αποκαλύπτει τις ορεινές του διαθέσεις. Οι στροφές κάνουν την εμφάνισή τους αμέσως μετά την Καλαμπάκα και συνεχίζονται αμείωτες σε όλη τη διάρκεια της προτεινόμενης πορείας. Τριάντα τέσσερα χιλιόμετρα μετά την Καλαμπάκα και σε ύψος 850 μ., συναντάτε το πρώτο ορεινό χωριό, την Καστανιά και αμέσως μετά τον Αμάραντο. Στη συνέχεια διασχίζετε το εντυπωσιακό δάσος οξιάς που καλύπτει τον αυχένα του όρους Τριγγία. Επειτα, κατηφορίζοντας μέσα από πυκνόφυτο δάσος ελάτων που σίγουρα μετά τις τελευταίες χιονοπτώσεις θα είναι ολόλευκο (μεγάλη προσοχή στον πάγο που καραδοκεί στις σκιές), θα καταλήξετε στα Τρία Ποτάμια, το ίδιο σημείο, δηλαδή, που αναφέραμε πιο πάνω στη διαδρομή από Νεραϊδοχώρι. Με σύντομη παράκαμψη από τη θέση Κουκουφλί μπορείτε να προσεγγίσετε την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού Δολιανών με τα τρία κλίτη και τους δώδεκα τρούλους. Στα Τρία Ποτάμια, στο σημείο όπου ο Αχελώος σμίγει τα νερά του με τα ορεινά ρέματα Σκληνιασιώτικο και Χαλικιώτικο, ο δρόμος τραβά βορειότερα και τερματίζεται μετά από 16 χλμ. στο Χαλίκι.

Η πορεία είναι ήπια. Σε περίπτωση χιονόπτωσης και παγετού το όχημά σας επιβάλλεται να «φορά» αλυσίδες ακόμη και αν είναι τετρακίνητο (γεγονός που αγνοούν οι περισσότεροι), ενώ οι οδηγοί να προσέχετε τα ανήλια σημεία όπου το χιόνι γίνεται πάγος.
Η διαδρομή «συντονίζεται» με τις διαθέσεις του ποταμού σ’ ένα προκλητικό παιχνίδισμα με το δάσος και τα γρήγορα νερά. Με σύντομες παρακάμψεις οι ενδιαφερόμενοι θα προσεγγίσετε τα χωριά Κατάφυτο και Ανθούσα. Πατάτε πια τα χώματα του Ασπροπόταμου (αυτό είναι το άλλο όνομα του Αχελώου στην περιοχή κοντά στις πηγές του), όπου κουρνιάζουν πολλά χωριά με βλαχόφωνους κατοίκους.

Σήμερα τα περισσότερα από αυτά τον χειμώνα ερημώνουν και αφήνονται στο έλεος του χιονιά. Μοναδικός κάτοικος είναι ο φύλακας που μισθώνεται από τους ντόπιους προκειμένου να προστατεύει το χωριό και τις περιουσίες τους.
Από τα πιο ενδιαφέροντα χωριά της περιοχής είναι η Ανθούσα, που έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός. Λίγο ψηλότερα αναπτύσσεται το πανέμορφο δάσος της Ρόνας που απαρτίζεται από θαλερές οξιές. Την εποχή αυτή οι δρόμοι και τα μονοπάτια που οδηγούν σε αυτό είναι κλειστοί από το χιόνι. Ομως με τα πόδια μπορείτε να πάτε λίγο έξω από το Ανθοχώρι όπου υπάρχει κιόσκι του δασαρχείου σε εξαίσιο σημείο θέας. Επόμενη στάση το βλαχοχώρι Χαλίκι, το βορειότερο από τα χωριά του Ασπροποτάμου που βρίσκεται αμφιθεατρικά κτισμένο σε πλαγιά του βουνού Περιστέρι, σε ύψος 1.150 μ. Λίγο ψηλότερα και δυτικά, στη θέση Βερλίγκα, αναβλύζουν οι κυριότερες πηγές του Αχελώου, ενώ κάπου εδώ, μέχρι το 1912 προσδιορίζονταν τα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Προφήτης Ηλίας και Παναγία Γαλακτοτροφούσα

Αξιόλογα είναι τα παμπάλαια μοναστήρια της περιοχής του Ασπροποτάμου όπως η Παναγία Γαλακτοτροφούσα, πλάι στο γεφύρι του Μίχου, και η μονή του Προφήτη Ηλία κοντά στο Χαλίκι. Από την Ανθούσα και το Χαλίκι μπορούν να πραγματοποιηθούν τρεις ανυπέρβλητης ομορφιάς εξορμήσεις (που όμως σε καμιά περίπτωση δεν θα προτείναμε να τις ακολουθήσετε αυτή την εποχή, ακόμη και αν δεν έχει χιονίσει). Ενδεικτικά να αναφέρουμε την ασφαλτοστρωμένη διαδρομή που οδηγεί από το Χαλίκι στο Ανήλιο Μετσόβου, μέσω της διάβασης του Περιστερίου (20 χλμ.). Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η διαδρομή που οδηγεί από τη μονή Γαλακτοτροφούσας στους Καλαρρύτες της Ηπείρου και τα χωριά των Τζουμέρκων, χρησιμοποιώντας την ορεινή διάβαση του Μπάρου (μέγιστο υψόμετρο 1.850 μ.).

Φυσικά δεν μπορούμε να παραλείψουμε τη μαγευτική δασική οδική διάσχιση από την Ανθούσα προς το χωριό Στεφάνι (22 χλμ.), που είναι το ψηλότερο χωριό της Θεσσαλίας (υψόμ. 1.350 μ.) και φυσικά -τώρα τον χειμώνα- είναι έρημο και αποκλεισμένο. Σε γενικές γραμμές, στην ορεινή περιοχή που σας προτείνουμε να επισκεφτείτε, μπορείτε να προσεγγίσετε τα περισσότερα χωριά ακόμη και με χιονόπτωση. Φρόνιμο βέβαια θα ήταν να έχει προηγηθεί ένα τηλέφωνο στα τοπικά αστυνομικά τμήματα ώστε να έχετε άμεση ενημέρωση για την κατάσταση των δρόμων.

http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23519&subid=2&pubid=64323991

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s